U wenst informatie over
Een tenniselleboog wordt wetenschappelijk een epicondylitis lateralis genoemd. Het is een zeer frequent voorkomende aandoening. Het is een peesontsteking aan de buitenzijde van de elleboog en ontstaat door overbelasting van de strekpezen van de pols. Klassiek is de pijn gelokaliseerd aan de oorsprong van de strekpezen op de buitenste botknobbel van de elleboog, de laterale epicondyl.
QR code: 1
Lees ook dit artikel.
Wat is een tenniselleboog
- De peesontsteking ontstaat door overbelasting van de extensor carpi radialis brevis (ERCB), één van de strekpezen van de pols. Zijn aanhechting bevindt zich ter hoogte van de epicondylus lateralis, en is onderhevig aan slijtage. Bij overmatige overbelasting ontstaan er microscheurtjes, die vervolgens aanleiding geven tot littekenweefsel in de pees. 1
- Wanneer de overbelasting aanhoudt en de pees onvoldoende herstelt, ontstaat er een vicieuze cirkel met toename van ontstekingsweefsel en immatuur littekenweefsel in de pees. De peesontsteking is dan ook een feit.
- De mate van overbelasting varieert van persoon tot persoon. Vaak gaat het om manueel repetitief fysiek werk, al hoort een slechte werkhouding of repetitieve bewegingen tijdens kantoorwerk of schoonmaak ook tot de mogelijkheden. Mannen als vrouwen worden evenveel getroffen, meestal tussen de leeftijd van 35 tot 45 jaar.
Klachten
- De pijn kan zowel acuut als langdurig / chronisch zijn. Typisch bij het actief gebruiken van de polsstrekkers, welke hun oorsprong vinden aan de buitenkant van de elleboog.
- Pijn kan uitstralen over de voorarm en hand.
- Bij langer bestaande klachten kan de elleboog stijf aanvoelen en zal de kracht ook afnemen in de voorarm.
- Meest herkenbare klacht is de pijn die ontstaat bij het opheffen van een tas koffie of glas water.
Diagnose
- Anamnese
- Klinisch onderzoek
- Echografie
- Radiografie
- NMR (zo nodig)
Waarom behandelen
De patiënt wordt behandeld om op een efficiënte manier zijn levenskwaliteit terug te winnen. Bij langer bestaande klachten, kan dit een duidelijke weerslag hebben op dagdagelijkse / professionele activiteiten.
De behandelingskeuze is afhankelijk van
- De duur en intensiteit van de klachten.
- De ingesteldheid en verwachtingen van de patiënt.
- De reeds voltrokken behandeling.
Niet-operatieve behandeling
- Elke behandeling begint met een conservatieve aanpak. Dat wil eenvoudig zeggen, zonder operatie. In 90% van de gevallen, is er een volledig herstel binnen één tot anderhalf jaar.
- Rust.
- Ijsapplicatie.
- Pijnstilling.
- Ontstekingsremmers.
- Tijdelijk vermijden van pijn-uitlokkende factoren of repetitieve bewegingen.
- Brace: Een brace kan helpen om de pezen te ontlasten. Op die manier laat je recuperatie en herstel toe van de pezen.
- Kinesitherapie: kan uiteraard een toegevoegde waarde zijn. Hierbij is het onderdeel van individuele stretching van de zieke pezen zeer belangrijk. Naast de manuele therapie, leer je oefeningen aan om de spieren van de voorarm soepel en sterk te maken.
- Cortisone infiltraties: In tegenstelling tot wat vroeger systematisch gebeurde, worden inspuitingen met cortisone de laatste jaren meer en meer verlaten. Dit omwille van zijn kortdurende werking, en is nefast op langere termijn.
- PRP: Een inspuiting met ‘PRP’ (Plated Riched Plasma) is een relatief nieuwe techniek.
Operatieve behandeling
Alleen patiënten die na een conservatieve behandeling van 6 maanden tot 1 jaar, blijvende klachten ondervinden, stevenen af op een heelkundige behandeling. Dit kan gebeuren door de klassieke open techniek, door middel van een kijkoperatie of een minimaal invasieve techniek onder echografie.
Meer info ivm uw opname en de verdoving.
Operatie: samengevat
Verblijf
Dagopname
Anesthesie
Locoregionale verdoving
Duur operatie
30 minuten
Wondgenezing
2 weken
Immobilisatie
2 weken afneembare elleboogspalk
Kinesitherapie
Kinesitherapie zo nodig op te starten na 2 weken
Wassen
Na 2 weken
Werkonbekwaam
3 - 6 maanden (afhankelijk van de job)
Sporten
Na 2 weken, progressief
Autorijden
Na 2 weken
Volledig herstel
Na 3 - 6 maanden
Operatie: samengevat
Kijkoperatie & echografie
Verblijf
Dagopname
Anesthesie
Locoregionale verdoving
Duur operatie
30 & 10 minuten
Wondgenezing
2 weken
Immobilisatie
Geen
Kinesitherapie
Onmiddellijk
Wassen
Na 2 weken
Werkonbekwaam
3 - 6 maanden (afhankelijk van de job)
Sporten
Onmiddellijk, progressief
Autorijden
Onmiddellijk, progressief
Volledig herstel
Na 3 - 6 maanden
Operatie: Uitgebreide uitleg
De ingreep: wat en voor wie
Alleen patiënten die conservatief zijn uitbehandeld voor een therapieresistente tenniselleboog, stevenen af op een heelkundige behandeling. Ongeacht de techniek, zal het slechte litteken- en peesweefsel verwijderd worden uit de zieke pees (ECRB). Op die manier kan de pees zich herstellen met nieuw stevig littekenweefsel.
Wat moet er gebeuren voor de ingreep
Voorafgaand aan de ingreep zal de patiënt zich begeven naar zijn huisarts voor het volgende:
- Preoperatieve vragenlijst ( allergie / medicatiefiche/…)
- Afname van preoperatieve onderzoeken.
- Controle van de antistolling.
- Advies tot rookstop.
Hoe verloopt de ingreep
- De ingreep verloopt via het dagziekenhuis en gebeurt preferentieel onder plaatselijke verdoving (loco-regionale anesthesie). De ingreep kan gebeuren via de klassieke open techniek, via een kijkoperatie of een minimaal invasieve techniek onder echografie. Ongeacht de techniek heeft de ingreep als doel het slechte litteken – en ontstekingsweefsel van de zieke peesaanhechting weg te halen en de spanning op de pees te verminderen.
- Na afloop zal de arm geïmmobiliseerd worden in een tijdelijke gips of drukverband, dit naar gelang de operatietechniek. Zo wordt voor de open techniek een immobilisatieduur van 2tal weken voorzien, terwijl bij de kijkoperatie of mini-invasieve techniek onmiddellijk mobilisatie net wordt aangemoedigd.
Beleid tijdens de hospitalisatie
Een goede pijncontrole staat centraal in de verdere nazorg tijdens uw verblijf in het ziekenhuis. Verder kan, indien nodig, de nodige wond – en toiletzorg verricht worden.
Beleid na ontslag
- Naargelang de operatietechniek zal de patiënt ofwel een drukverband of rustspalk krijgen. Verbanden dienen altijd droog en proper te blijven. De rustspalk mag meermaals per dag even af, om de elleboog rustig te plooien en te strekken. Dit om postoperatieve stijfheid van de elleboog te voorkomen. Pijnstilling zal systematisch voorgeschreven en ingenomen worden, om een maximaal comfort en spoedig herstel te garanderen. Ontstekingsremmers worden in de eerste 2-3 weken na de operatie best vermeden, om een goed peesherstel te garanderen.
- Kinesitherapie start onmiddellijk of na 2 weken in functie van de ingreep. Dit voor een spoedig herstel en revalidatie.
Controle en opvolging
- Na 2 weken worden de draadjes verwijderd. De rustspalk is dan ook verleden tijd. Men zal aangemoedigd worden de volledige arm zo functioneel mogelijk te gebruiken.
- Na 6 weken gebeurt een 2e postoperatieve controle. Indien blijvende stijfheid van de elleboog kan de behandeling aangepast worden en kinesitherapie eventueel opgedreven worden.
Revalidatie
- Je mag de pees weer belasten na 6 weken. Maximale kracht pas voorzien na 3 maanden. Let op, het duurt drie tot zes maanden alvorens de pees helemaal genezen is. Hoe snel het gaat, varieert van persoon tot persoon.
- Arbeidsongeschiktheid: gemiddeld 8 weken voor bureauwerk en 3-6 maanden voor manueel of zwaar werk.
Eventuele complicaties
Elke ingreep houdt risico’s in, hoe klein de kans ook is:
- Infectie of wondproblemen
- Nabloeding
- Zenuwletsel
- Tijdelijke zwelling en verminderde grijpkracht
Nog enkele tips
Hecht voldoende aandacht aan een correcte en ergonomische werkhouding. Pijnstilling en goed stretchen vormen de basis voor een succesvol conservatief beleid.
