Meniscusletsels

Anatomie: 

• Het kniegewricht telt twee menisci. De buitenste (laterale) meniscus en de binnenste (mediale) meniscus. (figuur 1) 
• Elke meniscus bestaat daarenboven uit een anterieure hoorn, corpus en posterieure hoorn. 
• De meniscus functioneert als een schokdemper waarbij de krachten binnen het kniegewricht worden opgevangen en verdeeld. 
• Daarenboven zorgt de meniscus voor een verhoogde congruentie van het gewricht waarbij de mediale zijde werkt als een pivot en de laterale zijde als het mobiele segment van de knie. 
• Er zijn 3 zones van doorbloeding: Red-Red, Red-White en White-White. De eerste zone vormt voornamelijk de target voor meniscushechtingen gezien aldaar de doorbloeding en mogelijke genezing optimaal is. (Figuur 2)
  
  

Pathofysiologie:

• Globaal zijn er 2 oorzaken voor meniscusletsels: traumatische en atraumatische / degeneratieve letsels. Bij deze laatset groep is er vaak geassocieerd  kraakbeenlijden. 
• Type trauma: rotatietrauma (pivot), vanuit diepe flexie / hurken rechtkomen.
• Atraumatische meniscusletsels zijn vaak het gevolg van verlies aan intrinsieke kwaliteit van de meniscus waarbij slechts beperkte trauma een scheur kunnen uitlokken.
• Er bestaan verscheidene types meniscusletsels en in functie daarvan zijn er verschillende behandelingsmogelijkheden.
  
  

Anamnese: 

• Pijn ter hoogte van het aangetaste compartiment
• Posterieure kniepijn bij posterieure hoornscheuren
• Pijn bij rotatie, diepe flexie, startpijn 
• Gevoel van doorzakken, zwelling (hydrops)
• Mobiliteitsbeperking (klik, blokkage, extensiedeficiet)
  
  

Klinisch onderzoek:  

• Drukpijn gewrichtspleet aangedane compartiment
• Testen: McMurray, Apply
• Exo / endo
• Mobiliteitsbeperking (flap, bucket handle)
  
  

Oppuntstelling: 

• Initieel staande standaard röntgen opnames -Face, Profiel, Rosenberg en Axiaal- ter uitsluiten van beenderige letsels (acuut trauma) of reeds degeneratief kraakbeenlijden
• Tweede fase MRI 
• Weinig tot geen nut (artro-) CT en echografie
  
  

Behandeling: 

• Conservatieve behandeling: 
  • Indicatie:
    • Stabiele meniscusscheur 
    • Degeneratieve meniscusscheur
  • Therapie: 
    • Patiënten-educatie (vermijden pivot, hurken, diepe flexie,...)
    • Nsaid, relatieve rust
    • Fysiotherapie (18 maal, 2-3 maal per week) met tonificatie van quadriceps en hamstrings en aërobe oefentherapie
    • Proefinfiltratie corticosteroïd
      
      
• Heelkundige behandeling: 
  • Indicatie: 
    • Traumatische meniscusscheur, jonge patiënt (Red-Red zone)
    • Mobiliteitsbeperking
    • Instabiele scheur met mechanische hinder 
    • Falend conservatief beleid 
  • Type ingreep: 
    • Artroscopische meniscushechting:  (figuur 3)
      • RR-zone, verticale scheuren
      • Absolute voorkeur bij jonge patiënten 
      • Absolute voorkeur bij laterale meniscusscheuren 
      • Techniek: all-inside, outside-in of inside-out suturen 
    • Artroscopische partiële meniscectomie  (figuur 4)
      • = resectie van het instabiel gedeelte
      • Bij degeneratieve scheuren 
      • Onmogelijkheid / falen meniscussutuur
        
        

Nabehandeling:

• Meniscectomie: onmiddellijke steunname en mobilisatie binnen de pijngrenzen 
• Meniscushechting: Partiële steunname week 0-3 met flexie tot 90°, nadien progressief belasten en mobiliseren. 

Figuur 1: Anatomie

Figuur 2: Zones van doorbloeding

Figuur 3: Meniscushechting